Journalist Fred Pruim van de Telegraaf beschrijft een ambitieus plan van enkele studenten van de afdeling Maritieme Techniek van de TU Delft. Het plan dat voorziet in faciliteiten voor windsurfers, kitesurfers en dagjesmensen kreeg in de Telegraaf het predikaat “Surfparadijs”. Klik hier voor het hele verhaal in de Telegraaf van zaterdag 8 september 2001.
Een hotel voor duikers en niet-duikers in een koraalgebied voor de kust van Australië«. Dit afstudeeronderzoek van Dennis Kemper heeft als bijzonder eigenschap dat het niet alleen de gasten laat genieten van de natuur onder water, maar het heeft ook bewust als doel om het blikveld van de bezoekers te verruimen en te vernieuwen door ze in een geheel nieuwe omgeving te plaatsen. Voorlopig treft u hier een plaatje – straks misschien een rapport van de milieu-technische aspecten van dit project.
Wonen op het land in het water. Nu al houden in de nieuwe Amsterdamse archipel IJburg projectontwikkelaars op het water spreekuur over waterwoningen. Verder van huis is de Ecoboot die wonen op zee mogelijk moet maken. Langzaam groeit het inzicht dat het water niet langer vijand is, maar een vriend die je ruimte moet geven. Zo schrijft René Didde in een artikel in het Tijdschrift voor de Leefomgeving, Juni 2001.
In één week werd door 1e-jaars studenten maritieme techniek een drijvend surfeiland ontworpen. Het eiland geeft voor het uitoefenen van de surfsport (wind- of kite-surfen) voldoende comfort met aandachtspunten zoals een extra windscherm voor het optuigen, een doorlopende constructie onderwater voor het op- en afstappen en tenslotte de opbergvoorzieningen. Het project is hier te bekijken.
In het Ecoblad wordt de Ecoboot gedachte uitgedragen met diverse artikelen over wonen op water, over behaaglijke warmte met een efficiënte warmtepompen, en over nog meer onderwerpen die passen bij duurzaam denken en doen. Klik hier voor de artikelen die verschenen in het vierde en voorlopig is dit het laatste nummer. U kunt daar ook doorklikken naar het Ecoblad archief.
Wie op zee wil wonen en onafhankelijk van het land wil zijn, zal zijn eigen energie moeten opwekken. Er lopen overal ter wereld proeven met het winnen van stroom uit getijdenstroom of voor het benutten van andere soorten van waterkracht, maar voorlopig lijkt het plaatsen van windmolens op het water de beste optie.
Wat staat er op het internet over wonen op water? Bestaan er meer initiatieven vergelijkbaar met Ecoboot? Een speurtocht over het wereldwijde web op zoek naar zeewaardige bouwplaatsen, industrie-eilanden en nearshore-windparken.
Warmtepompen zetten onbruikbare lauwe warmte om in hitte die prima voldoet voor een behaaglijk temperatuurtje. Met slechts een kleine energie-inverstering. Over de opmars van een stukje negentiende-eeuwse thermodynamica in de eeuw van energiegulzigheid en CO2-overschot.
Water is overal. Maar niet voor iedereen heeft het dezelfde betekenis. Koele wetenschappers verbazen zich vooral over dit stabiele molecuul met de curieuze eigenschappen. Natuurliefhebbers overzien de schoonheid van een wateroppervlak, terwijl weer anderen water oerkrachten toedichten. Voor een drijvend woon- en werkeiland in zee is het een praktisch fundament met een poëtisch mooi uitzicht.
Volgens Ashok Bhalotra, architect en directeur van Kuiper Compagnons, mag bouwen op het water niet alleen een hype worden. Daarvoor zijn de bedreigingen te serieus. Zo weet hij zeker dat we een stijging van de zeespiegel gaan meemaken. Een integrale benadering van het bouwen op water is echter een vereiste. Hergebruik van water en het winnen van energie uit water mogen niet worden vergeten. En ook schoonheid is een factor van duurzaamheid.